Bir kral düşünün… Ailesini bir hastalık sonucu kaybetmiş, yalnız kalmış ve tahtını kime bırakacağını kara kara düşünen bir hükümdar. Ne kardeşi var ne amcası ne de dayısı… Bu belirsizlik içinde aklına bir fikir gelir. Ülkesindeki genç erkekleri toplar ve her birine bir tohum verir. Onlara şöyle seslenir:
“Bu tohumları dikin ve büyütün. Kim en güzel çiçeği yetiştirirse, tahtımı ona bırakacağım.”
Gençler büyük bir heyecanla evlerine döner ve verilen tohumu saksıya eker. İçlerinden biri, fakir ama dürüst bir delikanlıdır. O da tohumu alır, annesine olan biteni anlatır ve büyük bir özenle eker. Saksısını güneş gören bir yere koyar, suyunu eksik etmez. Günler, haftalar, aylar geçer ama ne yazık ki saksıdan tek bir filiz bile çıkmaz. Oysa diğer gençler rengârenk çiçekler yetiştirmiştir.
Beklenen gün gelir. Gençler saksılarını alıp kralın huzuruna çıkar. Hepsinin elinde rengârenk çiçekler vardır, bir tek o yoksul gencin saksısı boştur. Kral tek tek saksılara bakar, sıra o gence geldiğinde merakla sorar:
“Senin saksın neden boş?”
Genç, mahcup ama kararlı bir şekilde cevap verir:
“Kralım, ne yaptıysam da çiçek açmadı. Çok uğraştım ama tohumu yeşertemedim. Yine de size doğruları söylemek istedim.”
Ve o anda kral gür sesiyle tüm gençlere seslenir:
“Yeni kralınızı selamlayın!”
Gençler şaşkınlık içinde itiraz eder:
“Ama kralım, bizim saksılarımızda çiçekler var, onunki ise boş! Neden onu seçiyorsunuz?”
Kral derin bir nefes alır ve gerçeği açıklar:
“Size verdiğim tüm tohumlar yanmıştı. Yanık tohumdan çiçek çıkmaz! Ama sizler, çiçek açmadığını görünce başka tohumlar ektiniz ve hile yaptınız. Oysa bu genç dürüst davrandı. Yalan söylemedi. İşte bu yüzden tahtımı ona bırakıyorum. Çünkü ülkeyi adaletle yönetmek, dürüstlük ister.”
Bu hikâye bize, ne olursa olsun doğrudan ve adaletten sapmamamız gerektiğini anlatıyor. Hileyle, yalanla kazanılmış bir başarı aslında kaybedilmiş bir hayatın başlangıcıdır. Adaletin ve doğruluğun her zaman galip geldiğini unutmamalıyız.
Allah bizlere de adaletli, dürüst, harama el uzatmayan, iftiradan uzak yöneticiler nasip etsin! Ve bizler de kendi hayatımızda, hangi koşulda olursak olalım, doğruluktan şaşmayan insanlar olabilelim…
